Het Permanent Hof van Arbitrage (“PCA”) was de eerste permanente intergouvernementele organisatie die een platform bood voor de beslechting van internationale geschillen door middel van arbitrage en andere vreedzame middelen. 


Het PCA is opgericht onder het Verdrag voor de vreedzame beslechting van internationale geschillen, tot stand gekomen tijdens de eerste Haagse Vredesconferentie in 1899 in Den Haag. De conferentie was een initiatief van Tsaar Nicolaas II van Rusland “met als doel het streven naar het meest objectieve middel om alle volken te verzekeren van een werkelijke en duurzame vrede”.

Eén van de doelstellingen van de Conferentie was het versterken van het stelsel van internationale geschillenbeslechting – in het bijzonder internationale arbitrage. De Conventie van 1899 werd herzien tijdens de tweede Haagse Vredesconferentie in 1907. Beide Conventies lagen ten grondslag aan de oprichting van het PCA.

Tegenwoordig verleent het PCA diensten voor de beslechting van geschillen tussen verschillende combinaties van staten, staatsentiteiten, intergouvernementele organisaties en private partijen. Het aantal zaken van het PCA weerspiegelt de breedte van zijn betrokkenheid in internationale geschillenbeslechting en omvat territoriale, verdrags- en mensenrechtengeschillen tussen staten alsook commerciële en investeringsgeschillen.